اندازه گیری زاویه انتهای فوقانی استخوان ران و مقایسه آن در مبتلایان به دررفتگی مادرزادی مفصل ران

نویسندگان

ابوالفضل فقیهی

a. faghihy استادیار گروه علوم تشریحی، مرکز علوم پایه، بزرگراه شهید همت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی ایران، تهران یوسف صادقی

y. sadeghi عبدالحسین شاهوردی

a. shahverdi سعید کاظمی آشتیانی

s. kazemi

چکیده

در این پژوهش زوایای گردن و تنه ( neck/shaft,n/s ) آنتی ورشن ( antiversion ) استخوان ران در 1032 فرد سالم و مبتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران ( congenital dislocation of hip,cdh ) در فاصله سنی بدو تولد تا 76 سال بررسی شد. در این مطالعه با استفاده از کلیشه ساده قدامی ـ خلفی لگن و رسم محور تنه، سر و گردن استخوان ران، زاویه بین دو محور اندازه گیری شد. جهت بدست آوردن زاویه آنتی ورشن از روش محوری ( axial ) و جهت تعیین اندازه ها از خط کش و نقاله استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از رگرسیون خطی، paired t-test استفاده شد و نتایج ذیل حاصل گردید: 1 - متوسط زاویه n/s بدون در نظر گرفتن جنس و سن برای افراد نرمال 85/130 درجه و برای افراد مبتلا به cdh 87/130 درجه بود. 2 – زاویه n/s بدون در نظر گرفتن جنس، با افزایش سن کاهش معنی داری نشان داد. 3 – متوسط زاویه n/s در جنس مونث و مذکر به ترتیب 43/129 درجه و 99/131 درجه گزارش شد. 4 – متوسط زاویه آنتی ورشن در افراد نرمال 03/23 درجه و در افراد مبتلا به cdh 11/36 درجه بدست آمد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اندازه‌گیری زاویه‌ انتهای فوقانی استخوان ران و مقایسه آن در مبتلایان به دررفتگی مادرزادی مفصل ران

 In this survey upper end angles of femur (N/S & antiversion) on 1032 Normal and CDH cases, aged between Birth to 76 years old, were meagered. Simple A/P X-rays were used to sign on them by marking on axis of head and Neack also on body axis of femur.  The angle between two axes were measured by roller and goniometer. The results of linear regression and multivariation are analysed by paired t-...

متن کامل

استئوتومی انتهای فوقانی ران برای درمان استئوآرتریت مفصل ران

During the past 20 years, poximal femoral osteotomy has been forgotten because most orthopedic surgeon believed that total hip arthroplasty is the only treatment method for hip joint osteoarthritis. The disadvatages of proximal femoral osteotomy include: Uncertain results, prolonged rehabilitation time after surgery, little improvement in joint ROM and according tosome.euthors difficult subsequ...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله علوم پزشکی رازی

جلد ۸، شماره ۲۴، صفحات ۱۷۹-۱۸۵

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023